Lang geleden dat ik zo veel nonnen en paters op straat heb gezien. Het is dan ook carnaval. Vroeger verkleedde je je dan als boer (tenzij je boer was), maar tegenwoordig hebben de fantasie-uitdossingen de overhand. Waarom men soms kiest voor jolijt in een habijt weet ik niet.
In diverse kerken hebben afgelopen zondag voorgangers op de een of andere manier aandacht besteed aan carnaval. Dan bedoel ik niet de carnavalsmissen, maar de gewone vieringen.
Vroeger werd er vanaf de preekstoel hel en verdoemenis gepreekt over de carnavalvierders, maar tegenwoordig lijkt men bang dat de mensen weglopen als er geen aandacht aan wordt besteed. Dames en heren voorgangers: dat hoeft niet hoor. Durf het volgend jaar nu eens aan om het woord ‘carnaval’ niet te noemen. Wedden dat er niemand boos wordt?
