donderdag 9 december 2010

Naar het front!

Opnieuw krijgshaftige taal op Catholica. Tom Zwitser schrijft:

Anarchie is dodelijk voor de Kerk. Vandaar de oproep om maar eens duidelijk te krijgen waar de fronten liggen en wie aan welke kant staat. Want een kogel krijgen van een tegenstander is nog altijd minder erg dan er één oplopen van een medestander.

Aan dit front staat aan de ene kant de Kerk en aan de andere kant de moderne wereld. Daarom vindt hij dat er in de Kerk zelf rust moet heersen:

We hebben beide nodig: rust in de tent, maar ook een goed front.

Maar moderne gelovigen zorgen juist voor onrust. Daardoor ontstaat er onduidelijkheid.

Moderne gelovigen mijden de strijd, omhelzen de dialoog en maken van de gehele kerk een strijdtoneel. Maar dialoog sluit geen duidelijke woorden uit. Sterker nog: er kan helemaal geen dialoog plaats vinden zonder duidelijkheid en duidelijkheid is tevens een front. Geen dialoog zonder front, en geen front zonder dialoog. De (moderne) clerus van tegenwoordig mijdt duidelijkheid, consistentie en consequentie als de pest. Zogenaamd vanwege de dialoog met de wereld, maar intussen doen ze actief mee om de anarchie in de Kerk te vergroten. Ze hebben de mond vol van dialoog, maar weten geen mensen meer in de Kerk te krijgen. Ze voeren geen dialoog omdat ze geen front willen. Iedere natuurlijke behoefte om een duidelijk front tussen kerk en wereld aan te brengen wordt radicaal verworpen. Dat mag niet meer. De strijd is dus per definitie binnenkerkelijk: het front is naar binnen gekeerd en de enige duidelijkheid van de clerus betreft – nog steeds! – maatregelen tegen orthodoxe katholieken. De Kerk creëert zo haar eigen anarchie
.

Daarom moeten liturgische misstanden aan de kaak worden gesteld, vindt Zwitser. De oproep van pastoor Schilder om beelden van liturgische misstanden vindt hij niet ver genoeg gaan.

Als je luistert naar wat priesters precies zeggen rijzen de haren je te berge, terwijl het uiterlijk van de liturgie daar alleen voor de betere kijker iets van verraadt. Op het oog is de liturgie vrij ‘gemiddeld’ – hetgeen aanvaardbaar wordt geacht, maar zeker niet minder slecht is. Het probleem van het woord wordt door katholieken tot in het Vaticaan aan toe veel te weinig erkend terwijl toch alle dwalingen altijd met het woord en de loochening ervan begint.

Kortom: speur dissidente geluiden op en maak een front tegen de wereld.